χρονος

χρονος
    χρόνος
    ὅ
    1) время
    

ὁ μυρίος или μακρὸς κἀναρίθμητος χ. Soph. — бесконечное время;

    τοῦ χρόνου τὸν πλεῖστον Thuc. — большую часть времени;
    τὸν δι΄ αἰῶνος χρόνον Aesch. — вековечно;
    ὅ πρὴν (πάρος, πρόσθεν или ἄλλος) χ. Soph. — прежнее время, прошлое;
    ὅ λοιπὸς χ. Soph., Xen. — последующее время, будущее;
    χρόνου περιϊόντος или ἐπιγιγνομένου Her. и ἐν χρόνῳ Aesch. — с течением времени, спустя некоторое время;
    ἀνὰ и ἐς χρόνον Her. — впоследствии;
    διὰ χρόνου Thuc. — по истечении некоторого времени, Arph. в течение некоторого времени, немного, Soph. от времени до времени;
    διὰ πολλοῦ χρόνου Her. и διὰ μακρῶν χρόνων Plat. — через большие промежутки времени, но διὰ πολλοῦ χρόνου Arph. и ἐν πολλῷ χρόνῳ Plat. в течение долгого времени;
    ὅ χ. διὰ χρόνου προὔβαινέ μοι Soph. — день уходил у меня за днем, т.е. время шло;
    (ἐκ) πολλοῦ или μακροῦ χρόνου Her., Soph., Arph. etc. — с давнего времени;
    (ἐπὴ) χρόνον Hom., Her., Thuc. — в течение известного времени;
    ἐντὸς χρόνου Her. — по истечении некоторого времени, т.е. в близком будущем;
    ἕνα χρόνον Hom. — сразу же или раз навсегда;
    τοῦ λοιποῦ χρόνου Soph., Arph. — впредь, отныне;
    τοῦ χρόνου πρόσθεν Soph. и πρὸ τοῦ καθήκοντος χρόνου Aeschin. — преждевременно;
    ἀφ οὗ χρόνου Xen. — с тех пор как;
    ποίου χρόνου ; Aesch. — с какого времени?;
    πόσου χρόνου ; Arph. — как долго?

    2) время, пора
    

τοῦ ἔτους χ. Xen. — время года;

    χ. βίου Eur. — продолжительность жизни, век;
    ἥβης χ. Eur. — пора юности;
    ὅ παρεληλυθὼς χ. и οἱ παρελθόντες χρόνοι Isocr. или ὅ παρῳχημένος χ. Sext. — прошлое время;
    ὅ ἐνεστηκὼς или ἐνεστὼς χ. Sext. — настоящее время;
    ὅ μέλλων χ. Sext. — будущее время;
    τρίμηνος χ. Soph. — трехмесячный промежуток;
    δεκέτης χ. Soph. — десятилетие

    3) возраст
    

(χ. ἀνθρώπων Soph.)

    χρόνῳ παλαιός или βαρύς Soph. — (очень) старый, дряхлый;
    χρόνῳ μείων γεγώς Soph. — младший

    4) промедление, задержка
    

(χρόνον ποιεῖν Dem.)

    χρόνους ἐμποιεῖν Dem. — откладывать, отсрочивать;
    χρόνον ἔχειν Theocr. — долго тянуться

    5) грам. глагольное время
    6) стих. просодическое время, количество гласного или слога

Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. . 1958.

Смотреть что такое "χρονος" в других словарях:

  • χρόνος — time masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • χρόνος — I Κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία, ο X. ήταν θεότητα που προσωποποιούσε την αιωνιότητα. Πρώτος ο Φερεκύδης ανέφερε τον X. ως θεότητα. Οι Ορφικοί παραδέχονταν τον X. ως αρχή του κόσμου. Η θεοποίηση του X. παρατηρείται και στους ποιητές των… …   Dictionary of Greek

  • χρόνος — ο πληθ. χρόνοι και χρόνια 1. η διάρκεια ενός φαινομένου ή μιας κατάστασης. 2. η χρονική απόσταση μεταξύ δύο γεγονότων. 3. στον πληθ., χρόνοι χρονική περίοδος, εποχή: Στους αρχαίους χρόνους πολεμούσαν με τα κοντάρια και τα σπαθιά. 4. φρ., «οι… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Χρόνος γὰρ εὐμαρὴς θεός. — См. Перемелется все мука будет …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • ημιζωής, χρόνος — Ο χρόνος κατά τον οποίο ο αριθμός των πυρήνων που διασπώνται ελαττώνεται στο μισό. Η ραδιενέργεια ενός δείγματος που περιέχει αρκετούς πυρήνες έχει, επομένως, απεριόριστη διάρκεια από θεωρητική άποψη, αλλά ελαττώνεται πολύ γρήγορα με τον αριθμό… …   Dictionary of Greek

  • Πάντ’ ἀναπτύσσει χρόνος. — См. Как ни крыться, а будет повиниться …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • μέσος χρόνος ζωής — Έτσι ονομάζεται στην επιστήμη της φυσικής η μέση χρονική διάρκεια, κατά την οποία υπάρχει ένας ασταθής πυρήνας, προτού διασπαστεί. Όλοι οι πυρήνες ενός ραδιενεργού σώματος δεν διασπώνται στον ίδιο χρόνο, αλλά η διάσπασή τους ακολουθεί έναν… …   Dictionary of Greek

  • αόριστος — Χρόνος ρήματος που φανερώνει πως εκείνο που σημαίνει το ρήμα έγινε στο παρελθόν. Είναι χρόνος στιγμιαίος, ενώ υπάρχει ενεργητικός, παθητικός και δεύτερος παθητικός. Λέγεται και αρχικός χρόνος, γιατί από το θέμα του σχηματίζονται οι στιγμιαίοι… …   Dictionary of Greek

  • χρόνω — χρόνος time masc nom/voc/acc dual χρόνος time masc gen sg (doric aeolic) χρονόω make temporal pres imperat act 2nd sg (doric aeolic) χρονόω make temporal imperf ind act 3rd sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Хрон — (Χρόνος) абсолютное время в орфической космогонии: одно из мировых начал, упоминаемое древнейшим греческим теологом Ферекидом Сирским (около 600 г. до Р. Хр.), наряду с Зевсом (принцип жизни) и Хтонией (земное начало). Из семени X., по Ферекиду,… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • χρόνε — χρόνος time masc voc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»